روشی برای کاهش بی خوابی و بی قراری افراد مبتلا به آلزایمر
به گزارش مطب نما بررسی تأثیر طبیعت درمانی در بی خوابی و بی قراری افراد مبتلا به آلزایمر نشان داد که این روش می تواند مشکلات خواب و بی قراری این افراد را کم تر کند.
به گزارش مطب نما به نقل از ایسنا، بیماری آلزایمر نوعی اختلال مزمن، پیچیده و پیش رونده عصبی است که بعنوان مهم ترین و شایع ترین علت زوال عقل شناخته می شود. این بیماری سبب از دست رفتن تدریجی حافظه، تغییرات شخصیتی و اختلال در انجام فعالیتهای روزانه بیمار شده و برای بیمار و خانواده او عواقب جدی دارد.
سالمندان، بخصوص سالمندان مبتلا به آلزایمر، از بی خوابی شکایت دارند. این نوع بی خوابی که از شایع ترین نوع اختلالات خواب است، به صورت وجود اشکال در شروع و یا تداوم خواب و یا شکایت از خوابی که انرژی بخش نیست، مشاهده می شود.
یکی دیگر از علائم رفتاری بیماران مبتلا به آلزایمر، بی قراری است و اعضای خانواده و پرستاران این بیماران، بی قراری را یکی از چالش برانگیزترین رفتارهای بیماران گزارش می کنند. بنابراین متخصصان همواره به دنبال یافتن راهی هستند که ضمن داشتن کم ترین آثار منفی و کم ترین هزینه، بیشترین اثربخشی را داشته باشد.
در حال حاضر هیچ درمان مشخصی برای آلزایمر وجود ندارد، اما کاهش مشکلات رفتاری ناشی از آن می تواند کیفیت زندگی این بیماران را بهبود بخشد. یکی از درمان های نوین که می تواند بر درمان مشکلات دوران سالمندی و بیماری آلزایمر موثر باشد، طبیعت درمانی است.
تحقیقات مختلف نشان داده است که پیوند با طبیعت برای سلامتی روانی همچون کاهش سطوح استرس و افزایش خلق موثر است. همینطور محیط های طبیعی این فرصت را ایجاد می کنند تا انسان از روزمرگی و افکار در رابطه با زندگی روزانه دور شود.
بر همین اساس پژوهشگران روان شناسی با انجام یک مطالعه تأثیر طبیعت درمانی را بر کاهش بی خوابی و بی قراری بیماران مبتلا به آلزایمر بررسی کردند.
برای انجام این مطالعه ۲۰ نفر از سالمندان مبتلا به آلزایمر خفیف تا متوسط رجوع کننده به کلینیک های شهر تهران، مورد بررسی قرار گرفتند. این افراد به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و آزمایش، تقسیم شده و مشکلات خواب و بی قراری هر دو گروه با استفاده از پرسش نامه مورد بررسی قرار گرفت. سپس برای افراد یکی از این دو گروه، ۱۰ جلسه برنامه طبیعت درمانی اجرا شد.
پس از ۱۰ جلسه، مجدداً هر دو گروه با استفاده از پرسش نامه از نظر مشکلات خواب و بی قراری مورد بررسی قرار گرفتند. به علت رعایت مباحث اخلاقی، پس از آخر پژوهش، برای افراد گروه کنترل هم برنامه طبیعت درمانی اجرا شد.
بررسی های این مطالعه نشان داد که میزان بی خوابی و بی قراری افراد گروه آزمایش که در برنامه طبیعت درمانی شرکت کردند، کاهش محسوسی داشته، درحالی که افراد گروه کنترل تغییرات محسوسی نداشتند.
این نتایج از آن حکایت می کند که طبیعت درمانی بر بی خوابی و بی قراری بیماران مبتلا به آلزایمر موثر است و می تواند این مشکلات را کم کند.
پژوهشگران این مطالعه معتقدند که طبیعت درمانی می تواند بعنوان یک مداخله غیردارویی موثر برای بهبود بی خوابی و بی قراری مبتلایان به آلزایمر به کار گرفته شود.
در انجام این تحقیق صفورا پورذبیح، مسعود عارف نظری و بیوک تاجری؛ پژوهشگران گروه روان شناسی دانشگاه آزاد اسلامی به همراه احمد دلیری از گروه سالمندشناسی مرکز تحقیقات سالمندی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، با یکدیگر مشارکت داشتند.
یافته های این مطالعه فروردین ماه سالجاری به صورت مقاله علمی با عنوان «بررسی اثربخشی طبیعت درمانی بر بی خوابی و بی قراری در بیماران مبتلا به آلزایمر» در مجله دانشکده پزشگی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، انتشار یافته است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب