افزایش سرعت بهبود زخم های عمیق سوختگی به كمك پانسمان های نانویی
مطب نما: تهران- ایرنا-پژوهشگران مركز تحقیقاتی علوم دارویی دانشگاه علوم پزشكی مشهد در تحقیقات آزمایشگاهی خود به نانوفرمولاسیونی دست یافتند كه می توان به كمك آن زخم های عمیق پوستی ناشی از سوختگی را با سرعت بالایی درمان كرد، به طوری كه اثری از زخم باقی نماند.
به گزارش روز شنبه گروه علمی ایرنا از ستاد ویژه توسعه فناوری نانو ریاست جمهوری، فرایند ترمیم زخم یك فرایند پیچیده زیستی چند مرحله ای است. در زخم های عمیق، مانند صدمه های شدید پوستی و سوختگی های درجه دو و سه، فرایند ترمیم بسیار كند است و به ندرت كامل می گردد. این مورد سبب می گردد كه محل صدمه به صورت كامل از بین نرود. در بعضی موارد، عواملی مانند عفونت های شدید و خون رسانی ناكافی به محل زخم باعث به تعویق افتادن فرایند ترمیم می گردد. هم اكنون بیش از 6 میلیون نفر در آمریكا به زخم های مزمن مبتلا هستند.
دكتر محمد رمضانی پژوهشگر دانشگاه علوم پزشكی مشهد با بیان این مطلب كه پانسمان زخم نقش مهمی در فرایند ترمیم آن ایفا می كند، اظهار داشت: هرچند هم اكنون استفاده از گاز برای پانسمان زخم ها بسیار رایج است، اما استفاده از زخم بندهای نوین توجه خیلی از محققان را به خود جلب كرده است. در طرح حاضر یك پانسمان نانوساختار حاوی دارو سنتز شده است كه استفاده از آن علاوه بر اینكه رطوبت مورد نیاز برای ترمیم زخم را تأمین می كند، باعث می گردد دارو به صورت آهسته در محل زخم آزاد شده و سرعت و كیفیت ترمیم زخم را بهبود بخشد.
وی اضافه كرد: نتایج مثبت و امیدواركننده كه در مطالعات حیوانی حاصل شده است، نشان داده است كه نانوفرمولاسیون سنتز شده می تواند در بخش سوانح سوختگی و یا جهت درمان زخم های دیابتی برای بیماران كاربرد داشته باشد و كیفیت درمان این گونه بیماران را افزایش دهد.
هیدروژل ها ساختارهای سه بعدی پلیمری هستند كه با جذب مایعات متورم می شوند، ازاین رو هنگامی كه از آن ها بعنوان پانسمان استفاده می شود، ترشحات زخم را جذب می كنند و هم زمان رطوبت مورد نیاز زخم را هم تأمین می كنند. این مواد به زخم نمی چسبند و زخم را در برابر عفونت های باكتریایی محافظت می كنند و باعث كاهش درد بیمار می شوند.
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشكی مشهد با اشاره به خصوصیات هیدروژل های دكستران در مورد مراحل سنتز و ارزیابی این نانوپانسمان، اظهار داشت: هیدروژل های طبیعی دكستران خواص منحصربه فردی از قبیل زیست سازگاری، نرمی، انعطاف پذیری و آب دوستی دارند. در این پژوهش از این نوع هیدروژل ها بعنوان پایه پانسمان استفاده شده است. بدین منظور ابتدا حلالیت و پایداری كوركومین را با كپسوله كردن آن در نانومیسل های زیست سازگار PEG-PLA افزایش دادیم و سپس آن را درون هیدروژل دكستران بارگذاری كردیم. برای ارزیابی عملكرد نانوپانسمان سنتز شده از مدل حیوانی استفاده شد. بدین منظور زخم تولید و لایه های پوستی برداشته شد. سپس روند درمان با استفاده از هیدروژل خالی و هیدروژل حاوی نانومیسل های كوركومین شروع شد و مطالعات مربوط به سرعت و كیفیت بهبود زخم در ایام 4، 8 و 15 بر روی زخم انجام گرفت. نانومیسل ها از كوركومین در برابر تخریب محافظت كرده و باعث رهاسازی آهسته آن در محل زخم می شوند. همینطور كاهش التهاب، تسریع در سنتز كلاژن در محل زخم و در نهایت ترمیم كامل فولیكول های رشد مو در محل زخم را در پی دارد.
این طرح با همكاری دكتر محمد رمضانی، دكتر منا علی بلندی، دكتر خلیل آبنوس، دكتر سید محمد تقدیسی- اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشكی مشهد- و دكتر مرضیه محمدی – دستیار تخصصی نانوتكنولوژی داروئی مركز تحقیقات نانوفناوری و دانشكده داروسازی مشهد- انجام شده است. نتایج این پژوهش در مجله International Journal of Pharmaceutics با ضریب تأثیر 3. 649 (جلد 532، سال 2017، صفحات 466 تا 477) انتشار یافته است.
علمی**1023**
تنظیم: ابوالقاسم تیموری**انتشار: محتشمی پور
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب