مدیركل پژوهش های كاربردی دانشگاه تهران:
اغلب تخلفات پژوهشی مربوط به دانشگاه های غیر معتبر است!
به گزارش مطب نما مدیر کل پژوهش های کاربردی دانشگاه تهران با اشاره به اینکه اغلب تخلفات پژوهشی مربوط به دانشگاه های با اعتبار پایین تر است، اظهار داشت: وقتی کاری به فردی سپرده می شود باید ابزارش را هم از قبیل زیرساخت های مناسب و... در اختیار وی قرار گیرد.
دکتر مهدی پورفتح در گفت و گو با ایسنا، با بیان این که وجود اعضای هیئت علمی برجسته، دانشجویان و پژوهشگران نخبه و زیرساخت های مناسب زمینه را برای کار علمی پژوهشی درجه یک فراهم می آورد، اظهار نمود: در دانشکده های دورافتاده که امکانات مناسب و... وجود ندارد نمی توان انتظار پژوهش های درجه یک را از دانشجویان داشت.
وی با اشاره به اینکه علت افت کیفیت تحقیقات و مقالات حاصل از آنها تمرکز بر روی کمیت تحقیقات بوده است، اضافه کرد: طی دهه های اخیر بر روی افزایش کیفیت تحقیقات و مقالات حاصل از آنها کار شده است به نحوی که در دهه ۶۰ تمرکز فقط روی آموزش بوده و میزان خروجی پژوهشی دانشگاه های کشور بسیار ناچیز بوده و از دهه های ۷۰ و ۸۰ بر میزان این تحقیقات اضافه شده است.
مدیر کل پژوهش های کاربردی دانشگاه تهران با اشاره به اینکه در دهه ۹۰ به لحاظ کمی تحقیقات رشد قابل توجهی داشته است، اظهار داشت: البته هیچ یک بدون خطا و اشتباه نبوده است.
پورفتح افزایش کمی مقالات و تحقیقات در دهه ۹۰ را توام با رشد کیفی برشمرد و اضافه کرد: ژورنال های موجود به لحاظ کیفی دسته بندی شده اند بعنوان مثال ۲۵ درصد اول ژورنال های برتر در هر حوزه تخصصی در دسته Q۱ و ۲۵ درصد دوم ژورنال های برتر در دسته Q۲ قرار دارند که چاپ مقاله در این ژورنالها بعنوان شاخصی از با کیفیت بودن این تحقیقات و مقاله های حاصل از آنها می تواند در نظر گرفته شود.
وی با اشاره به اینکه دانشگاه تهران در چاپ مقالات در ژورنال های Q۱ و Q۲ پیشرفت زیادی داشته است، تولید مقالات و پژوهش های معتبر را منوط به ماموریت گرا شدن دانشگاه ها دانست و اظهار نمود: باید در سطح کشور دست کم ۱۰ دانشگاه در مرزهای علم در سطح بین المللی کار کنند و بقیه دانشگاه ها نظیر دانشگاه جامع علمی کاربردی متمرکز بر افزایش مهارت ها باشند.
پورفتح با انتقاد از برخی سیاه نمایی ها در حوزه کارهای پژوهشی اظهار داشت: اکنون خیلی از همکاران در ژورنال های معتبر دنیا کارهای پژوهشی خودرا منتشر می کنند و دانشگاه تهران و بسیاری دیگر از دانشگاه های برتر کشور در دهه اخیرپیشرفت خوبی در این زمینه داشته اند.
وی با اشاره به شناسایی مواردی از تخلف پژوهشی در دانشگاه تهران اضافه کرد: بعد از شناسایی آنها مشخص شد علت آن گاهی همکاریهای مشترک با دانشگاه های کم اعتبار تر بوده است.
مدیر کل پژوهش های کاربردی دانشگاه تهران با اشاره به اینکه فعالیت پژوهشی در حوزه علوم انسانی هنوز جای کار دارد، اشاره کرد: فعالیت پژوهشی در علوم انسانی برخلاف علوم تجربی، نسبی است و به فرهنگ یک کشور و مسایل خاص منطقه ای و محلی ارتباط دارد بعنوان مثال چالشهای فرهنگی و اجتماعی در ایران با کشورهای دیگر می تواند تفاوت های جدی داشته باشد پس در پژوهش های علوم انسانی لازم است به مسائل ملی و منطقه ای توجه بیشتری شود.
پورفتح با اشاره به اینکه در پژوهش های علوم تجربی شاخصهای خارجی، همانند تعداد ارجاعات به مقاله مد نظر قرار میگیرد، اضافه کرد: اما در حوزه علوم انسانی به خود کار پژوهشی باید توجه بیشتری شود.
وی با اشاره به اینکه باید به پژوهش های علوم انسانی با فاکتورهای دیگری نگاه شود، اظهار داشت: ارزیابی کارهای حوزه علوم انسانی در کل دنیا مقوله دشواری است این در حالیست که این کار در دیگر حوزه ها نظیر مهندسی و پزشکی به این شدت دشوار نیست.
مدیر کل پژوهش های کاربردی دانشگاه تهران با اعتقاد به این که باید در کارهای پژوهشی حوزه علوم انسانی میزان تأثیرگذاری اجتماعی مد نظر قرار گیرند، اضافه کرد: بعنوان مثال طرح های پژوهشی برای افزایش توانمندی در مناطق محروم تأثیرگذاری زیادی دارد.
پورفتح در ادامه درباره قانون ارتقاء اعضای هیئت علمی اشاره کرد: در این قانون برای مواردی چون اختراع و تجاری سازی آن امتیازات خوبی قایل شده اند.
مدیر کل پژوهش های کاربردی دانشگاه تهران اضافه کرد: اگر اقبال در این زمینه کم است علت آن بازار کار، وضعیت اقتصادی کشور و... است که در این موارد نقش دانشگاه کاهش پیدا می کند.
پورفتح با اشاره به اینکه قانون ارتقاء به تنهایی نمی تواند عاملی برای تشویق افراد برای فعالیت در حوزه اختراعات و تجاری سازی محصولات دانش بنیان باشد، اظهار داشت: نقش بازار کار در این عرصه پررنگ تر است شاید بازار کار کشور برای واسطه گری و تجاری مستعدتر باشد تا تولید.
مدیر کل پژوهش های کاربردی دانشگاه تهران با اشاره به وجود ۲۱۰۰ موسسه پژوهشی در کشور اظهار داشت: باید در خیلی از مراکز، مهارت ها آموزش داده شود. در آلمان که کشوری صنعتی است ۳۰ درصد افراد از دانشگاه ها فارغ التحصیل می شوند و ۷۰ درصد از مدارس عالی تخصصی. لازم است در کشور تعداد بسیار محدودی از دانشگاه ها بر روی مرزهای علم و فن آوری فعالیت کنند و بخش بیشتر این موسسات و دانشگاه ها تمرکز روی افزایش مهارت و نیازهای فعلی صنعت و جامعه داشته باشند.
منبع: matabnama.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب