چگونه پرستارانی شایسته داشته باشیم؟
مطب نما: لازمه داشتن پرستاران شایسته در سیستم برای ارائه خدماتی با كیفیت، تنها با به روز كردن سطح دانش و ارتقای سلامت جسم و روان كاركنان مهیا می شود.
به گزارش مطب نما به نقل از ایسنا، پرستاری از مشاغلی است كه همواره با عوامل گوناگون و تنش زای محیط كار روبه رو بوده است. پرستاران در تمام مدت شبانه روز در شیفت های مختلف كاری به مراقبت از بیماران اشتغال دارند و ساعات طولانی كار، محرومیت از خواب، مسائل و مشكلات محیط كاری و همین طور دوری از خانواده موجب بروز مشكلات مختلفی در آنها می شود.
در واقع شغل پرستاری، با عنایت به ماهیت خود، مسائل و مشكلات خاصی را برای شاغلان خود به دنبال دارد. بنابر این داشتن پرستاران رشد یافته و شایسته و ماندگاری آنها در سیستم برای ارائه خدمات با كیفیت و ایمن لازم است.
پژوهشی كه در ارتباط با " اثربخشی آموزش مثبت نگری بر كفایت اجتماعی و سرسختی سلامت در پرستاران"، توسط تیم پژوهشگران متشكل از زهرا دشت بزرگی( استادیار گروه روانشناسی) و مرضیه شمشیرگران(كارشناسی ارشد گروه روانشناسی)، با جامعه آماری 30نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی شهر اهواز با روش نمونه گیری انجام شده، آورده است: « آموزش مثبت نگری بطور معنا داری موجب افزایش كفایت اجتماعی و سرسختی سلامت و پیگیری پرستاران می شود، بنابر این می توان از مداخلات مثبت نگر برای ارتقا سلامت روان و كاهش مشكلات روان شناختی پرستاران بهره برد.»
در ابتدای این پژوهش درباب "كفایت اجتماعی" آمده است: « كفایت اجتماعی پدیده ای پویا و مهارتی ساختارمند است كه در پروسه ارتباط فردی و مقایسه های اجتماعی تحقق پیدا می كند. كفایت اجتماعی بعنوان توانایی افراد برای عمل به شیوه سازگارانه متناسب با سن و توانایی شناختی، دربرگیرنده عواملی چون خودآگاهی، آگاهی اجتماعی، مدیریت خود، مهارت های ارتباطی و مسئولیت تصمیم گیری است. افراد دارای كفایت اجتماعی در پاسخ دادن و كنار آمدن با موقعیت های جدید و چالش انگیز موفق اند. »
در این پژوهش پژوهشگران می گویند: « روان شناسی مثبت نگر، هدف نهایی خودرا شناسایی سازه ها و شیوه هایی می داند كه شادكامی و بهزیستی انسان را به دنبال دارد. این رویكرد به دنبال آن است تا كیفیت زندگی انسان هارا ارتقا بخشد. بدین صورت كه با ایجاد انگیزه، داشتن نگاهی مثبت، شناخت و ارزیابی خود و ابعاد وجودی خود و به كارگیری توانایی های خود، افراد در جهت رشد و شكوفایی استعداد هایشان شركت نمایند. بدین جهت عواملی كه سبب سازگاری هرچه بیشتر آدمی با نیاز ها و تهدید های زندگی شوند، بنیادی ترین سازه های مورد پژوهش این رویكرد هستند. آموزش مثبت نگری در افزایش حالت های روان شناختی مثبت، خوش بینی، خودكارآمدی، وظیفه شناسی، احساس كنترل، هدفمندی، امیدواری، رضایت از زندگی، زندگی شادمانی، اجتماعی بودن، عزت نفس و احساس ارزشمندی، احساس آرامش، قدردانی و بخشش موثر است.»
در نتایج این پژوهش آمده است: « آموزش مثبت نگری در پرستاران، موجب افزایش مهارت های رفتاری، (جرات مندی، مذاكره و گفتگو، اكتساب حمایت و اطلاعات، مهارت های محاوره ای، رفتار كمك رسانی اجتماع)، عامل های مهارت های كفایت اجتماعی(شامل برقراری روابط مثبت با دیگران، ایجاد و گسترش اعتماد و روابط حمایتی دو جانبه، شناسایی و پاسخ دهی مناسب به علایم هیجانی در تعامل های اجتماعی یا مدیریت استرس) و عامل مهارت های انگیزشی و انتظارات( شامل ساختار ارزشمند، سطح رشد اخلاقی، احساس اثربخشی و كنترل فرد و احساس خودكارآمدی) شده است و پرستاران به موازات آموزش مثبت نگری در زمینه كفایت اجتماعی توانمند شده اند و همین مورد سبب انگیزه، پیشرفت و ارتقا روابط اجتماعی، ارتباط با دیگران در آنها می شود.»
این پژوهش در شماره دوم پژوهشنامه روانشناسی مثبت انتشار یافته است.
منبع: مطب نما
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب