نتایج یك پژوهش نشان داد
تأثیر مصرف زیره سیاه بر بیماران دیابتی
مطب نما: نتایج یك طرح تحقیقاتی نشان داده است مصرف روزانه پودر زیره سیاه می تواند در كاهش قند خون بیماران دیابتی نوع دو مفید باشد.
به گزارش مطب نما به نقل از ایسنا، دیابت نوع دو یکی از مهمترین و شایع ترین بیماری های غدد درون ریز در جهان است که همه ساله سبب مرگ تعداد زیادی از افراد در جهان می شود. با عنایت به اهمیت این مورد و نبود درمان قطعی برای این بیماری، محققان اثر مصرف زیره سیاه در افراد اضافه وزن و چاق مبتلا به دیابت نوع دو را مورد آزمون قرار دادند.
اثرات بالقوه زیره سیاه در سلامت در برخی از مطالعات گزارش شده است، اما هدف مطالعه حاضر تعیین اثر مصرف پودر زیره سیاه بر شاخصهای گلایسمی، پروفایل لیپیدی و سطوح نسفاتین-۱ سرم در افراد اضافه وزن و چاق مبتلا به دیابت نوع دو است.
در این مطالعه ۶۰ نفر از رجوع کنندگان به کلینیک دیابت بیمارستان بوعلی زاهدان شرکت کردند. آنها به صورت تصادفی به دو گروه ۳۰ نفره کنترل و مداخله تقسیم شدند. گروه مداخله دو مرتبه در روز کپسول زیره سیاه دریافت نمودند و بر مبنای آن چه در مرکز ثبت کارآزمایی بالینی ایران آمده، گروه کنترل، پلاسبو (کپسول حاوی نشاسته) دریافت نمودند. همه شرکت کنندگان در این طرح تصور کردند که مداخله دریافت کرده اند و از این که در گروه دریافت کننده زیره سیاه یا پلاسبو قرار دارند، آگاه نیستند.
بر مبنای نتایج این مطالعه، مکمل یاری با زیره سیاه در بیماران اضافه وزن و چاق مبتلا به دیابت نوع دو، با بهبود مقاومت به انسولین، قند خون ناشتا و چاقی عمومی و شکمی همراه بود، به صورتی که BMI، FBS، HOMA-IR به صورت مفهوم داری کاهش و Nesfatin-۱ و QUICKI به صورت مفهوم داری افزایش یافتند. مکانیسم پیشنهادی بهبود دیابت نوع ۲ از راه افزایش سطوح Nesfatin-۱ در نتیجه مکمل یاری زیره سیاه تأیید می شود.
مکمل یاری با زیره سیاه در بیماران دیابتی نوع ۲ با بهبود اغلب عوامل در رابطه با چاقی و دیابت نوع دو همراه بود، به صورتی که قند خون ناشتا و وزن افراد مصرف کننده زیره سیاه به صورت مفهوم داری کاهش یافتند.
بر مبنای آن چه در پایگاه نتایج پژوهش های سلامت کشور آمده است، نویسندگان این مقاله که در مجله Nutrition and Metabolism انتشار یافته است، می گویند: مصرف روزانه پودر زیره سیاه برای درمان و جلوگیری از دیابت نوع دو در کنار سایر روش های درمانی به کار گرفته شود.
نویسندگان این مقاله، صابر جعفری مسکونی، منصور شهرکی، میلاد دانشی مسکونی، علیرضا داشی پور، علی شمسی گوشکی و زینت مرتضوی بودند.
منبع: مطب نما
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب