پژوهشگران بررسی كردند
نسترن كوهی از تاثیر بر كبد تا ملاحظاتی درباره نوع مصرف آن
مطب نما: پژوهشگران در پژوهشی تاثیر نسترن كوهی بر برخی دستگاه های بدن را مرور كرده اند.
به گزارش مطب نما به نقل از ایسنا، نسترن کوهی یا گل سرخ وحشی در مناطق غربی و شمالی ایران دیده می شود. بخش های مختلف این گیاه بطور سنتی برای درمان بیماری های مختلف مورد استفاده قرار می گیرد. پژوهشگران در پژوهشی بر آخرین یافته ها و دستاوردهای علمی درباره این گیاه مروری کرده اند.
در این پژوهش که توسط سعید چنگیزی آشتیانی، از گروه فیزیولوژی دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی اراک، مجید رمضانی از گروه داخلی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی بقیة الله الاعظم(عج)، حسین پورچراغی، پرند پیروزی و سینا آتشی از کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی اراک و سید محمد افضلی از کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی شیراز و علی زارعی از گروه فیزیولوژی دانشکده پیراپزشکی استهبان دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شده، آمده است: «مطالعه حاضر یک مقاله مروری است. جست وجوی مقالات با بهره گیری از واژگان کلیدی Disease، Rose canina، Anti oxidant plants، Immune system، Osteoarthritis، Reperfusion injury و Diabetes و کلمات فارسی نسترن کوهی و بیماری در محدوده سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۸ در بانک ها و موتورهای جست وجوگر اطلاعاتی انگلیسی و فارسی چون گوگل اسکالر، اسکوپوس، ساینس دایرکت، پابمد، مگ ایران، سید و آوید انجام شد.»
برمبنای آن چه در این پژوهش آمده است، مجموعا ۱۷۶ مقاله جست وجو شد که بعد از انطباق با معیارهای ورود و بررسی مقاله های گوناگون از لحاظ تشابه عنوانی و محتوایی و هم راستایی با اهداف این مطالعه، در نهایت ۵۳ مقاله انتخاب گردید.
در بخش دیگری از این مقاله آمده است: «در مطالعات اخیر، پژوهشگران توجه بسیاری به خواص آنتی اکسیدانتی ترکیبات فنولی موجود در میوه نسترن کوهی کرده اند. این ترکیبات می توانند رادیکال های اکسیژن را در سیستم های سلولی و غیرسلولی مهار کنند. همین طور گزارش شده است که ویتامین C موجود در نسترن کوهی، ۶ برابر بیشتر از میوه پرتقال است که این مقدار به خوبی می تواند موجب جلوگیری از فعالیت آلفا آمیلاز شود.»
نویسندگان این مقاله بعد از بررسی تاثیر این گیاه بر نارسایی حاد کلیوی و همین طور لیپیدها و سلول های سیستم ایمنی درباره اثرگذاری این گیاه بر سمیت کبدی و دیابت می گویند: «نسترن کوهی با مهار لطمه های ناشی از استرس اکسیداتیو بر روی سمیت سلول های کبدی موجب کاهش این لطمه ها شده و در نتیجه در روند بهبودی سلول های کبدی موثر است. »
این پژوهشگران می گویند: «گروهی از پژوهشگران درباب اثربخشی نسترن کوهی بر دیابت، تاثیر آنرا بر روی سلول های بتاپانکراس بررسی کردند. نتیجه این تحقیق نشان داد عصاره نسترن کوهی می تواند یک عامل موثر جهت رشد سلول های بتاپانکراس تلقی شود.»
چنگیزی آشتیانی و همکارانش در ادامه به تاثیر نسترن کوهی بر دستگاه ادراری اشاره کرده اند و سپس درباره اثر آن بر دستگاه گوارش و غدد مربوطه می گویند: «برای بررسی اثر نسترن کوهی سلول های سرطانی روده بزرگ، پژوهشگران آنرا به چهار بخش عصاره تام، ویتامین C، پلی فنول های خنثی و پلی فنول اسیدی تقسیم بندی کرده و طی ۷۲ ساعت روی سلول های سرطانی در غلظت های مختلف این مواد را ارزیابی کردند. نتایج نشان داد که هنگام حضور این ماده، میزان تولید گونه های اکسیژن واکنشی که در مقابل پراکسید هیدروژن قرار می گیرند، بطور قابل توجهی کاهش می یابند. بدین سبب می توان از نسترن کوهی بعنوان یک آنتی اکسیدانت قوی نیز که اثرات ضدتکثیری در سلول های سرطانی روده دارند، یاد کرد.»
نویسندگان این مقاله در بخش دیگری از این مطالعه به بررسی اثر این گیاه بر بیماری لوسمی، بیماری های آرتریت و کاهش سطح اوره سرم پرداختند.
در این پژوهش درباره ملاحظاتی که درباب مصرف این گیاه وجود دارد، آمده است: «با وجود نتایج مثبت مصرف گیاه نسترن کوهی که ناشی از مواد موثر موجود در آن است، تحقیقات نشان می دهد مصرف بعضی از فلاونوئیدها با کاهش ارزش غذایی برخی غذاها هم راه است که علت آنرا ناشی از توانایی آنها برای تشکیل کمپلکس های ناشی از ترکیب با پروتئین ها، اسیدهای آمینه ضروری، کربوهیدرات ها و آنزیم های گوارشی می دانند.»
پژوهشگران می گویند: «مصرف خوراکی میوه گل سرخ هیچ گونه مسمومیتی ایجاد نمی کند، با این وجود دانهی آن سمی است و نباید مصرف شود. برخی گزارش ها نشان میدهد کارگرانی که بطور مداوم در معرض میوه های گل سرخ هستند، ممکنست گرفتار حساسیت و مشکلات تنفسی ناشی از ورود پرزهای ریز میوه گل سرخ در مجاری تنفسی یا قرارگیری آنها روی پوست شوند.»
در بخش پایانی این مقاله آمده است: «نتایج حاصل از این مقاله مروری نشان میدهد گیاه نسترن کوهی بواسطه وجود مقادیر بالایی از ویتامین C، پلی فنول ها و کارتنوئیدها دارای خواص ضداکسیدانتی و ضدالتهابی بالایی است. بعلاوه بومی، ارزان و در دسترس بودن و مهم تر از همه کم عارضه بودن مصرف گیاه باعث شده است مصرف عصاره آبی (در قالب دمنوش و چای) و همین طور هیدروالکلی با توانایی بالا در مهار پراکسیداسیون لیپیدی بتواند نقش مهم و مکملی در پروتکل های درمانی موجود جهت بهبود یا کنترل علایم خیلی از بیماری های مزمن مربوط به کبد و دستگاه ادراری و گوارشی و چشم و پوست و غیره داشته باشد.»
این پژوهش در پنجمین شماره بیست ودومین دوره مجله دانشگاه علوم پزشکی اراک انتشار یافته است.
منبع: مطب نما
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب