پژوهشگران بررسی كردند
چشم انداز پرستاری ایران در سال ۲۰۳۰
مطب نما: حرفه پرستاری، یكی از مهم ترین و ارزشمندترین شغل هایی است كه با وجود ارائه خدمات متنوع و با اهمیت، از مشكلات ریز و درشتی نیز برخوردارست. محققین كشور در یك مطالعه علمی، چشم انداز این حرفه در ایران را در سال 2030 مورد بررسی قرار داده و پیشنهادهایی را به منظور بهبود وضعیت آن عرضه كرده اند.
به گزارش مطب نما به نقل از ایسنا، چشم انداز ۲۰۳۰ حرفه پرستاری در ایران فرصتی برای همه پرستاران و سیاست گذاران بوده كه به این مساله بیندیشند كه چه مهارت ها و تجاربی جهت پیشرفت حرفه از نظر دانش و عملكرد مورد نیاز است. این چشم انداز فرصتی برای احیای هویت پرستاری از دید عموم مردم است.
این مساله دستاویز گروهی از پژوهشگران كشور از دانشگاه علوم پزشكی آجا، دانشگاه علوم پزشكی بقیه الله (عج) و مركز تحقیقات علوم رفتاری قرار گرفته است تا آنرا مورد بررسی قرار داده و به زیروبم آن بپردازند.
این پژوهشگران كه یافته های خودرا در نامه ای به سردبیر «فصل نامه علمی پژوهشی ابن سینا» منتشر نموده اند، درباب تغییرات پیش روی اجتماعی و صنفی این حرفه معتقدند: «شواهد حاكی از آنست كه روندهای مهم فناوری، اجتماعی، تغییرات جمعیت شناختی، تغییر الگوی بیماری ها و افزایش بار بیماری های غیر واگیر، پیر شدن جمعیت، افزایش آلودگی های زیست محیطی، افزایش مشاركت بخش خصوصی در ارائه خدمات بهداشتی، افزایش سطح سواد سلامت، استفاده رو به افزایش فن آوری سلامت، توسعه طب سنتی و مكمل همراه با نحوه تنظیم روابط بین الملل با ایران، مطالبات اجتماعی و نقش های پرستاری را دستخوش تغییر می كند».
عباس عبادی، استاد، دانشگاه علوم پزشكی بقیه الله(عج) و همكارانش در ادامه و در ارتباط با چالش های پیش روی حرفه پرستاری می گویند: «مسئله كمبود پرستار، ترك حرفه پرستاری و علل در رابطه با آن همچون استرس های شغلی، فرسودگی شغلی، نارضایتی شغلی، وضعیت پایین اجتماعی، نابرابری در پرداخت ها، سختی كار پرستاری، دیده نشدن زحمات پرستاران، عدم توجه به نیازهای رشد و تعالی حرفه ای پرستاران در مطالعات مختلف به كرات گزارش شده است».
همین طور درباب نقش پرستاران در مواجهه با بلایای طبیعی و انسان ساخت، پژوهشگران فوق معتقدند: «به نظر می رسد كه حوادث طبیعی و انسان ساخت در سراسر جهان همچون ایران روبه افزایش است. بدین سبب پرستاران خصوصاً پرستاران نظامی و پرستاران اورژانس بایستی آمادگی مواجهه با بحران ها را داشته باشند».
عبادی و همكارانش با عنایت به روند ذكر شده و چالش های حوزه بهداشت و درمان همچون تأمین نیروی كار پرستاری مكفی، جهت مواجهه بهتر با شرایط پیش رو تا سال ۲۰۳۰ پیشنهادهایی را به شرح زیر عرضه كرده اند:
- تربیت و جذب نیروی پرستاری حرفه ای
- تربیت و جذب نیروی حد واسط با رده های مهارتی مختلف با هدف كاهش بار كاری پرستاران و تأمین نیاز بیماران
- توجه ویژه به تربیت نیروی پرستاری بهداشت جامعه و سالمندان (با توجه به پیر شدن جمعیت و افزایش بیماری های مزمن) و آماده كردن پرستاران برای حضور در بطن جامعه و ارائه مراقبت در اصطلاحاً بیمارستان های بدون دیوار
- توجه ویژه به تربیت پرستاران نظامی و پرستاران اورژانس جهت مراقبت از قربانیان بلایای طبیعی و انسان ساخت
- استفاده از راه كارهایی جهت جذب، حفظ و ابقای پرستاران(مانند سهیم كردن آنها در تولید و كسب ثروت معنوی و مادی در نظام سلامت، كاهش بار كاری، افزایش رضایت شغلی و بهبود هویت حرفه ای)
- آماده كردن پرستاران برای فعالیت در محیط های كاری با فن آوری بالا و تقویت مهارت های فنی و ارتباطی پرستاران جهت ارائه مراقبت های مستقیم(چهره به چهره) و غیرمستقیم به بیماران و خانواده های آنان
گفتنی است فصل نامه علمی پژوهشی ابن سینا كه به انتشار موارد پژوهشی فوق پرداخته است، متعلق به اداره بهداشت، امداد و درمان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب